Freestylers – Adventures in Freestyle

Για το Mud Times.

Δεν θα σχολιάσω μία νέα κυκλοφορία, αν και κάλλιστα θα μπορούσε να είναι. Θα ψάξω στο χρονοντούλαπο για ένα αλμπουμάκι από τα λίγα που μετράει 8 χρόνια αναπαραγωγής σε κάθε party ηλετρο-breaks προγράμματος που σέβεται τον εαυτό του, τη hip hop παιδεία του dj του, και την βρετανίλα που μυρίζει το drum n’ bass του, της μόδας που έφτασε κι εδώ.

Σ’αυτά τα party -τα φοιτητικά και μη- μάλλον οφείλω το κόλλημα που έφαγα με τους Freestylers και εδώ υπάρχουν όσα θέλετε και δεν θέλετε να ξέρετε για το «Adventures in Freestyle». H τσίτα είναι μεταδοτική, και προσκαλώ και τα μέταλα του Mud Times να πατήσουν το κλικ παρακάτω, να αφήσουν -για λίγο μόνο, μη φοβού-  τον αναλογικό ήχο της άγιας  κιθάρας τους.

Αν το είχα σε δισκάκι, θα είχε σίγουρα λιώσει από τα repeats και η αλήθεια είναι ότι αξίζει την αγορά και με το παραπάνω, αφού οι Freestylers στα 15 χρόνια δισκογραφίας τους, έδειξαν ότι κάνουν πλήρη στροφή 360 μοιρών στην bass music χωρίς κανένα κομμάτι τους να είναι ίδιο με τα άλλα.

Ξεκινάμε με τη σούπα του album, το γνωστό πια «Painkiller». Kάτι το κρυμμένο τσιφτετέλι, κάτι το dnb, το έκανε να παίξει όσο και το «Slam» των «Pendulum» back in the day.

Move along στα διαμαντάκια που δεν κάηκαν στο αυτί σου από το παίξε παίξε.

Μια ερωτική εξομολόγηση αλλά στο cool version με το beat του και τα όλα του. Butterflies και κούνημα φίλε μου, αν και όχι το αγαπημένο μου στο tracklist.

Φοβερή εισαγωγή, funk-ο- κατάσταση στα φωνητικά. Τελείως διαφορετικό κομμάτι. Το soul βρίσκει τους Freestylers σε τρομερή φόρμα. «You’re makin’ it hard to stay», δες το σαν εξελικτικό στάδιο του προηγούμενου.

Τσίτα. Τσίτα κάθε φορά που παίζει το Electrified.

Τα ίδια και για το Beat it Down. Είναι εθιστικό με έναν ηλίθιο σχεδόν ενοχλητικό τρόπο. Το instrumental θα ταίριαζε σε video game ή παλιό soundtrack fifa.

Could I Be Dreaming? Μόνη μου ένσταση το pop ρεφραίν. Πιο αργός- πιο στρωτός ρυθμός – όχι αμάν το party material- το ακούς κι όταν καθαρίζεις ρε παιδί μου.

Ο τίτλος τα λέει όλα. Το άγχος έγινε τραγούδι και το είπαν οι Freestylers.

Και τέλος το In the Beginning. Σχεδόν διαστημικό intro και φέρνει και σε λίγο πιο downtempo  μελωδίες.