Supersoul – Faith Bender (2017)

Ας μην κρύβομαι από τα προφανή ωσάν ντροπαλή νεανίδα πίσω από το δάχτυλο μου: έχω κολλήσει με το debut album των Αθηναίων Supersoul.

Δεν είναι η κλασσική μπάντα της οποίας ο πρώτος δίσκος είναι καλός και πολλά υποσχόμενος για τα επόμενα. Η συγκεκριμένη μπάντα είναι έτοιμη, σε συσκευασία δώρου και τιμή ευκαιρίας, με κορδέλα και δώρο λουκουμάκι. Αν και σκοπεύω να μιλήσω εκτενέστερα για το «Faith Bender», τώρα μπορώ απλώς να το συστήσω ανεπιφύλακτα ως ένα sexy as hell, heavy blues – rock n’ roll album που είναι για απανωτά play. To ότι μάλιστα στο event τους στο Six Dogs, τους άνοιξε ο Elephant Phinix και όχι κάποια άλλη μπάντα της ευρύτερης ελληνικής σκηνής του σκληρού ήχου όπως θα ήταν ίσως αναμενόμενο, ήταν ένα ευχάριστο twist. Το πράγμα βέβαια φαινόταν από τον προηγούμενο Μάη, που έπρεπε να τους προσέξω ως opening act των άλλων αγαπημένων, Puta Volcano.

Το υλικό τους υπάρχει στο youtube (full album, 2 video clips) και στο bandcamp (cd, t-shirt). Σημειωτέον πως ενώ άργησα αναίτια να εκσυγχρονιστώ (απαράδεκτη) ως προς τους τρόπους διαδικτυακών συναλλαγών, ένας από τους λόγους που σήμερα μου έφαγε το μεσημέρι η τράπεζα ήταν για να μπορώ να σας κάνω λίγο πλουσιότερους μέσω bandcamp καλοί μου κύριοι. Εσάς και κάτι άλλους, καθένας από τους οποίους αξίζουν σίγουρα το δικό τους κείμενο. Το πιο πρόσφατο clip τους είναι το  Manipulator με σκηνοθέτη τον Evan Maragkoudakis που συγχρόνως είναι και ο drummer των Supersoul, και υπεύθυνο φωτογραφίας τον Δημήτρη Λαμπρίδη. Με αυτούς τους δύο, δύσκολα το αποτέλεσμα να μην ήταν καλαίσθητο.

Πίσω στο album, τα φωνητικά του Rami Winston είναι άνω προσδοκιών. Σε εκείνο το «You drive me, nuts» συμπάσχω, σε εκείνο το «Fuck it» (Manipulator) αγανακτώ κι εγώ, στο Spit out your motherfuckin’ words από το Jacob Williams τσατίζομαι ομοίως, οι πρώτες φράσεις στο Devine σου τραβούν ξεκάθαρα την προσοχή, το Blackhorse είναι ολόκληρο must listen, πιάνεις τον εαυτό σου να τραγουδάει το πιο μελαγχολικό Sea of Tears, δεν μπορείς να ξεφύγεις από το Gold και το Faith Bender που «σήκωσε» μάλιστα τον τίτλο του album. Με ήχο που όπως πολύ σωστά σημείωσε το More Fuzz έχει κάτι από Royal Blood μέχρι Planet Of Zeus ή The Black Keys στις αρχές και blues ψυχή να προσθέσω εγώ, σε κάνουν να θες να το πιάσεις το ρημάδι το έγχορδο αν δεν το έχεις ήδη κάνει ως τρελός έφηβος.

Θα μπορούσα να αιτιολογήσω το καλό αποτέλεσμα του κάθε κομματιού αλλά παραείμαι ενθουσιασμένη ώστε να πείσω, με το προσωπείο της σοβαρής που τεκμηριώνει για review. Όταν μεγαλώσω κι άλλο, να μπω στη μπάντα σας? Για ντέφι άνθρωπο είχατε? Δεν είχατε.

Μετά και από το πρόσφατο τουρ με αφορμή την κυκλοφορία του δίσκου που διοργανώθηκε από την A Map Constellation ετοιμάζονται να κατακτήσουν πολλά ακόμη ζευγάρια αυτιά, με επόμενη σίγουρη ημερομηνία την εικοστή τρίτη του Δεκέμβρη, καθώς θα εμφανιστούν πλάι στους Deaf Radio, The Big Nose Attack και The Cave Children, στη σκηνή του An Club στα πλαίσια του τετραήμερου X-mass Explode στην Αθήνα.